Dordrecht: brieven van Moritz Lobstein (1875-1945) (apotheker (proviser) te Oosterbeek) aan kunstschilder Reinier Willem Kennedy (1881-1960)
Bron: Regionaal Archief Dordrecht
Toegang: 195 kunstschilder Reinier Willem Kennedy
Inventarisnummer: 84 (brieven van Moritz Lobstein (1875-1945) aan kunstschilder Reinier Willem Kennedy)
(transcriptie: E. van Dooremalen)
Den Heer R. Kennedy
Stichting Vrederust
Paviljoen II
Bergen op Zoom
M. Lobstein apotheker
Oosterbeek
Oosterbeek 18-11-'34
Beste vriend!
Gisteren werd ik opgebeld door
iemand dien wij niet kennen de
naam heb ik niet goed verstaan
die heeft U ons maar eens op
als gij ons eens schrijft.
Hij zou vandaag U onze groeten
overbrengen wat wel gebeurd zal
zijn. Wij wonen hier nu al
ruim tien jaar en in den
Oosterbeek nog steeds mooi en
genieten in de omstreken
Zoo nu en dan horen wij nog
wel eens wat van Dordrecht wat
is dat toch een mooie stad met
zijn prachtige rivier gezichten
en zijn oude gevels; ik hoor dat
er steeds bij gebouwd wordt en voords
de kant van Dubbeldam uit; ik
denk dat ik daar buiten den weg
niet meer weten kon; ik ben er
nog maar in enkel maal geweest
nadat wij er vertrokken zijn.
Wij hebben het beide erg druk
mijn man met de apotheek zijn
studies en zijn lessen; hij komt
steeds tijd te kort ik met
mijn maatschappelijk werk als
je daar in komt krijgt ge steeds
meer werk; Oosterbeek is nog
al uitgebreid en ik fiets
niet meer dus moet alles beloopen
en dus steeds hoog laag, dat
valt niet mee; hoewel ik het
en prettig werk vind en het
graag die, je leert zoo heel
wat menschen kennen
En nu wel mijn man nog wat een
U schrijven hij is net van zijn lesgeven
thuis gekomen. Houdt U zich
maar goed. Vriendelijke groeten
van H.A. Lobstein-v.d. Bovenkamp
Waarde vriend Kennedy!
Het was voor ons een groote verrassing te hooren
dat het je goed gaat. Sinds ...ing(?) dat hebben we
elkaar uit het oog verloren, veel is er gebeurd zedert
dien tijd en met de kunst gaat het thans zeer slecht.
We leven nog steeds in alle kalmte verder in
Oosterbeek. In Arnhem heb ik een werkkring als
apotheker; de kiek van dat gebouw gaat hierbij. Op een
andere kiek zie je mij te middens van 2 assistenten en
op een derde kiek zie je mijn vrouw en mij in gezelschap
v van haar broer en diens vrouw. Eindelijk stuur ik nog
een kiekje dat een jaar of vier geleden in Katwijk op den
boulevard is gemaakt. De Heer Mension woont thans
geensioneerd ergens in Arnhem ik zal probeeren zijn
adres te vinden.
Mat hartelijke groeten
inmiddels M. Lobstein
(M. Lobstein, Badhuisweg 20 Oosterbeek, Provisor Apotheek (Brandsma) Apeldoornscheweg, Arnhem
(M. Lobstein, apotheker met twee assistentes, ca 1934)
(M. Lobstein, apotheker met vrouw, haar broer en schoonzuster, ca 1934)
(M. Lobstein in Katwijk aan de Boulevard, ca 1930)
(apotheek van M. Lobstein ite Arnhem, ca 1934)Den Heer R. Kennedy
Vrederust
Paviljoen II
Bergen op Zoom
Lobstein Oosterbeek
Oostebeek Kerstavond, 25 Dec. 1934
Waarde vriend Kennedy,
We hebben uw brief van 2 dezer met belangstelling
gelezen en de zeer uitvoerige beschrijving der
gebeurtenis met aandacht gevolgd. Onze
conclusie is dat er slechts één manier is om ontsla-
gen te worden van de knellende banden die u hinderen
En deze manier kan alleen hierin bestaan, dat ge uw
eigen lotsbedeeling als een klein onderdeel leert zie
van de zee van ellende, die de levenden op deze
kleine planeet teistert. Wanneer je dan er in
geslaagd zult zijn je eigen geval te rangeeren is
het groote menschenlot, zul je bij de uitvoering van
eigen werk en in de gesprekken je eigen geval minder
op den voorgrond leeren plaatsen en er voorloopig geheel
over zwijgen. Zoodra uw omgeving merkt, dat verbitte-
ring plaats maakt voor waardering van al de groote
dingen in dit leven, zullen ze je ongetwijfeld wel andere
oogen leven bezien en je rijp oordeelen voor de vrijheid
Niemand onzes is het gegeven, bij een incident
langer dan gewenscht is stil te staan. Er zijn
tallooze menschen geweest die midden in hun geluk plotseling
neergeplogt zijn in de zwartste ellende; sommigen
werden galeislaven, anderen met schande en armoede
overladen. Ons lot is bijzaak, hoofdzaak is, wie
we zijn en hoe we blijven. Volg onze raad en
kracht objectief te worden, alsof je als toeschouwer
naast je eigen lot stond. Dat is de beste Kerstgroet
die we je kunnen zenden. Velen onzes werken als
paarden en nochtans sterven ze als naamloozen. Tot
nog toe had het werk je naam begunstigd; kracht
thans weer te leeren tot de produktiviteit van
weleer. Moge het nieuwe jaar 1935 dezen
wensch vervullen.
Hartelijke groten van Lobstein & vrouw
Den Wel Ed. Heer R. Kennedy
Kunstschilder
Bergen op Zoom
Vrederust Pav. II
M. Lobstein, Oosterbeek
Oosterbeek, 27 Juli '36
Waarde vriend Kennedy,
Ik heb nog al lang gewacht met het beantwoorden van je
laatsten brief, die zooals gewoonlijk goed gedocumenteerd is
Het is heel lastig voor mij om in te gaan op de daarin opgeworpen
kwesties en dat is één van de redenen waarom ik gewacht heb.
Een andere kwestie is van huishoudelijken aard. Ik zou je namelijk
wel eens van tijd tot tijd een kleinigheid willen sturen - als
versnapering - maar ik weet niet hoe dat met jullie administratie
geregeld wordt. Leifst zou iok een klein geldbedrag sturen
Zou je daarover eens wet de administratie willen praten en mij
daarover inlichten? Ik ben in april in Dordt geweest waar
ik in den Kusntkring een lezing hield. Ik zag er allerlei
van ouds bekende gezichten: Cas van Son, Dr. Romijn, Dr. Cahen
Teije de Jong, Kapellhoff, Kloos, Adamse enz. Bij die gelegenheid
heb ik ook een werk van je gezien: pompoenbladeren en ranken
in een bleekgroenen toon, strak en ferm geteekend, met goede
planverdeeling. Is dit werk van den jongensten tijd? Het gaat
ons beiden zeer goed, hoewel we natuurlijk gebukt gaan onder den
druk van dezen zorgelijken tijd. We hopen dat het werk dat je
thans op touw gezet hebt, succes en wardering mogt vinden
en we houden ons aanbevolen voor mededeelingen
Hartelijke groeten van
Lobstein en vrouw
M. Lobstein, Oosterbeek
Den Heer R.W. Kennedy
Kunstschilder
Stichting Vrederust
Paviljoen II
Bergen Op Zoom
(Adres van wn Br. Kleinjan te Amsterdam, Pedalogisch-Instituut Vossiusstraat 56))
Oosterbeek 19 Aug. '36
Waarde vriend Kennedy
Je zult je nog wel herinneren dat we indertijd Hongaarsche
pleegkinderen gedurende een half jaar bij ons thuis hebben
gehad. Over een dag of tien gaan we die kinderen die inmiddels
al moeders geworden zijn, eens opzoeken. Van onze reis zullen
we nog wel eens een kaart sturen. De toestand die je
ons schetst heeft onze volle aandacht en deernis. Het is
echter moeilijk om uit den put te komen als niet ook van binnen
uit zekere krachten toegang tot ons gemoed krijgen. Tot
zoolang ik zul je geduld moeten hebben. Ik stuur hierbij de
beloofd cheque die je op het postkantoor kunt omwisselen
Hartel. groeten, van Lobstein
M. Lobstein, Oosterbeek
Den Heer R.W. Kennedy
Kunstschilder
Stichting Vrederust
Paviljoen II
Bergen Op Zoom
Oosterbeek, 2 Februari
Dank voor je uitvoerig schrijven van voor 14 dagen.
Tengvolge van de influenza heb ik het in mijn apotheek zeer
druk, zoodat ik moet volstaan met deze kleine correspon-
dentie, waaraan ik bijgaande cheque à f 2,50 toevoeg
waarvoor je wel het een of ander gewenscht artikel zult
willen aanschaffen - het is waar dat onze medededelingen
over de Hongaarsche reis niet gegeven zijn; dit is en
onderwerp dat ik graag eens zou willen utispinnen. We hebben
onze voormalige pleegdochter in den kring harer familieleden
weergezien; het was een ontroerende ontmoeting. Boedapest
is niet zoo mooi als men beweert; wel heeft de stad een schitterende
ligging, maar de bouwwijze is er niet zoo imposant en de bevolking
is er arm. Prachtig daarentegen is Wenen met zijn 18e eeuwsche
monumenten uit de dagen van Maria Theresia. Doch Praag
met zijn middeleeuwsche karakter spant de kroon; hier is alles
levende herinnering. Onze tocht per autobus ging 2 keer door
Zuid-Duitschland en Midden Duitschland; ook dit gebied
is zeer interessant. Cas van Son te Dordt is dezer dagen
70 jaar geworden; hij is een krasse grijsaard.
Hartelijke groeten van
Lobstein en vrouw
Den WelEd. Heer R.W. Kennedy
Paviljoen II
Vrederust
Bergen op Zoom
Afz: M. Lobstein, Oosterbeek
Oosterbeek, 5 December 1937
Waarde vriend Kennedy,
Ongemerkt is door onze drukke dagen heen de winter
wederom aangebroken met zijn gelukkig lange avonden
dioe tijd geven voor studie en nadenken. Ik denk thans
weer aan je laatste schrijven dat ik nog niet beantwoordde
vandaar dat ik er nu toe kom de correspondentie te
hervatten. Ik kreeg uit je brief den indruk dat de
langste periode van je verblijf in Vrederust achter den
rug is. Nog eenigen tijd van zelfbeheersching en
geduld zal er nodig zijn, voor men je geschikt zal achten
om wederom in de samenleving te treden als medewerker
en medeburger. Ik heb wel eens gedacht hoe het zou
moeten gaan als het zoover gekomen mocht zijn. Tegenover
het geluk van je vrijheid zou dan de strijd komen voor het
dagelijksch brood - geen kleinigheid in dezen tijd nu
tienduizende volwaardige werkkrachten tevergeefs
uitzien naar werk en brood. Met de schilderkunst is het
niets gedaan op 't oogenblik; de schilderijen blijken onver
koopbaar; het publiek gaat alleen in op den aankoop van
prulletjes van f 5-f 10. Het is beschamend hoeveel artisten
er tegenwoordig leuren aan huisdeuren met hun werk; ze
komen bij mij in de apotheek en ik kan toch ook niet alles kopen
wat men voor een prikje aanbiedt. Laatst had ik nog een
schilder uit Hilversum de heer Stutterheim, wiens
zuster indertijd getrouwd was met den commissaris van politie
in Dordrecht. Hij had het er maar opgewaagd van
Hilversum naar Arnhem te komen met stukjes die indertijd
op tentoonstellingen geexposeerd waren. Het is zeer verdienste
lijk werk, maar niet meer nieuwen stijl, zoodat het publiek
er niet meer op in wil gaan. Om hem aan reisgeld te helpen
heb ik een dier stukjes gekocht, maar ik schaam me nog voor
het lage bedrag dat ik hem bood. Nu hangt het te pronken
in onze huiskamer te midden van andere schilderijen.
Deze vriend heeft behalve zijn kunst ook nog een vrouw en een dochter; hoe die aan de kost komen weet ik niet.
In Dordt is het ook niets meer gedaan. "Pictura" houdt
nog van tijd tot tijd exposities, maar ik geloof niet dat er
veel verkocht wordt. De architecten der nieuwe
zakelijkheid verbieden schilderijen aan de wand;
die wand moet een effen belicht vlak zijn met licht
spelingen maar zonder picturale of romantische afleidingen.
Zoo spant alles tegen de schilderkunst samen die een
tijdperk van verval tegemoet gaat.
Wij hebben dit jaar in een reisgezelschap een goed
koope maar mooie reis naar Italië gemaakt. We zagen
Turijn, Pisa, Rome, Napels, Capri, Herculanum en
Pompjeje en de Vesuvius-krater. De reis had veel bezwaren
vanwege het gezelschap, maar daar stond tegenover dat de
Kosten gering waren. Rome vooral was de reis dubbel
waard we zagen de oude monumenten, de prachtige kerken
van Sa. Maria Maggiore, Sa. Maria in Cosmedin,
Sa. Jan van Lateraan, Sa. Maria Dell'Angeli, S. Pietes in Vincoli, Sa. Paolo
fuori le Muri, het Forum, de Romenische ruines en de
catacomben In de buurt van Rome, in Tivoli, bezochten wij
de villa d'Este met haar wonderbaarlijke waterwerken.
De sfeer van dit land in onbeschrijfelijk, de menschen echter
zijn arm en ondergaan den druk van het fascisme. Wij
werden als Hollanders buitengwoon vriendelijk ontvan-
gen als we aan de stations maar zeiden "Comitiva
olandese" dan lieten de portiers ons door zonder
naar onze kaartjes te vragen. De heele reis heen en terug -
ongeveer 2000 km - 2e klasse, kostte slechts f 12 per man !
Mijn vrouw was zeer opgetogen over al wat ze te zien kreeg;
alleen kon zij minder goed tegen de oliespijsen en de spaghetti
jammer genoeg hebben we Florence niet meer kunnen bezoeken
Wij wijn nog wel een morgen in Pisa geweest en bezochten opnieuw
het Battisteris, de kathedraal en den scheeven toren, alles
wonderwerker van marmer.
Ik moet nu eindigen en wensch je inmiddels
een genoeglijke Kersttijd. Voor bijgaande cheque
wil je misschien wel eenigte versnaperingen kopen.
Hartelijke groeten
van Lobstein en vrouw
Den Wel. Ed. Heer R.W. Kennedy
Kunstschilder
"Vrederust" Paviljoen II
Bergen op Zoom
M. Lobstein, Oosterbeek
Oosterbeek, 11 December '38
M. Lobstein
Waarde vriend Kennedy,
Ik heb al zoo dikwijls het plan gehad je te schrijven
maar telkens heb ik het weer uitgesteld om redenen die je
wel zult begrijpen. Ik zie namelijk geen kans op al de vragen
die je stelt een bevredigende oplossing te vinden en dan is
het moeilijk de correspondentie voort te zetten. Maar de
Kersttijd nadert en ik zou het mijzelf tot een verwijt maken
als ik je ook deze plechtige dagen zonder eenig bericht liet.
Ik veroorloof mij een kleine cheque fl. 2,50 in te sluiten, die je uit
oude vriendschap wel zult willen accepteren terwille van
dagelijksche behoeften. De bedoeling zul je wel begrijpen en
voor lief nemen. Ik zou het hierbij kunnen laten; ik bedoel dat
ik zou kunnen volstaan met de mededeeling dat het ons beiden
zeer goed gaat ondanks de spanning dezer tijden en dat weder
beste verwachting uitspreken voor je gezondheid. Ik wil je echter
niet verbergen dat we in dit najaar een reis naar Italie hebben
gemaakt die mij voorkomt als een kruistocht en die mij een
soort levensvervulling heeft gegeven. We zijn met een reiswagen
uit Zwitserland afgereisd, dwars over de Alpenpassen naar
St. Moritz en Pontrersina langs de indrukwekkende
gletschers der Berninagroep. Onze eerste stad in Italie was
Tirono, midden in het bergland. Vandaar trok onze groep (we
waren met 18 Hollanders) naar Madonna di Campligio en
verder naar Riva aan het Gardameer, een stad met ...schelijken
gloed en suubtropischen plantengroei. Vandaar naar Gerdine
naar verona de stad van Romeo en Julia. Het is een prachtstad met
allerlei stijlen vanwege haar hoogen ouderdom. Men vindt er
tal van Romeinsche oudheden, Romaansche kerken, veel Gothische bouw-
werken en prachtige Renaissancepaleizen. Vandaar naar Bologna
de oude universiteitsstad met tal van herinneringen uit den tijd
tuschen Welfen en Ghibellijnen. Daarna naar Florence waar
we 3 dagen doorbrachten, verschilende musa o.a. Uffizi
palazzo Pitti, Barghello werden bezocht evenals de graftombe
van de Medici met werken van Michel Angelo. Vandaar naar
San Gimigviano en Siena met zijn prachtige paleizen en kerken
Daarna naar Auisi en vervolgens naar Perugia de odue stad
der Etrusken. In Rimini bereikten we de kust der Adriatische
Zee en trokken verovlgens naar Ravenna, de stad van den
Gothenboring Theodorik, met prachtige mozaikversieringen
uit den Byzantischen tijd. Toen naar Pavia met de prachtige
kerk van den H. Antonius en eindelijk naar Venetië waar
we die dagen bleven. Vervolgens naar de Dolomieten
en wel naar Cortina d'Ampezzo en vandaar over de Dolomieten
straat naar Bozen en Meran. Vandaar over de bergpassen
naar Davos, Ragaz, Zürich, weer naar Basel. De heele reis
duurde 17 dagen zoodat het wel een beetje erg vlug ging
In ons gezelschap was ook de directeur der Tilburgsche academie
de Heer Bourgonjon, voormalig bestuurdlid van Arti. het
was een heerlijke reis, we genieten er nog elken dag van.
En nu ga ik eindigen. We wenschen van harte goede dagen
in dit donker jaargetij en blijven als steeds
fas
Lobstein en vrouw
Den Heer R.W. Kennedy
Stichting "Vrederust" Paviljoen II
Bergen op Zoom
M. Lobstein, Oosterbeek
Oosterbeek 17 Aug.
Waarde vriend Kennedy,
In het bezit van het brief van 6 Aug. ga ik thans
antwoorden en begin met de toezending van bijgaande
cheque, die je in staat zal stellen je schuld af te
doen. - We zijn dit jaar niet op reis gegaan, wegens
de dreigende oorlogscrisis. Alleen zijn mijn vrouw
en ik naar Barchem geweest, war ik een voordracht
moest houden bij de Woodbrookers over "Levenstroom
en levensopbouw". Onder de aanwzige was ook de
psychiater Dr. Schotman, die vroeger in China is
geweest en over dat land een paar mooie boeken heeft
geschreven. Ook was er onze oude vriend Dr. Wijnands
Franken en een journalist Dr. H. Krekel. Een
buurmeisje van ons is als padvindster met ongeveer
100 Hollandsche meisjes naar Hongarije gegaan waar
bij Boedapoest een kamp was ingericht. Zij moesten o.a.
defileeren voor den staatspresident Horty. Wij hadden
een pakje meegegeven voor onze vroegeren huisgenooten
Rozi Repay, die in 1919 na den oorlog met andere half
verhongerde Hongaarsche kinderen naar Holland is
gestuurd en toen een half jaar bij ons thuis is geweest.
Zij is sinds 10 jaar getrouwd met een Hongaar
die Vitez Asztalos Karolyve heet en die
woont in Böszörmengi utra 13-15 II etage 6. Hij
is ingenieur en heeft zicht tijdens den orlog onderscheiden
zoodat hij nu den titel heeft van Vitez, wat "held"
beteektn. van tijd tot tijd stuur ik hem Hollandsche
postzegels want hij is een verzamelaar.
In ons leven gebeurt anders windig bijzonders. Er
komen menschen in onzen kring en anderen verdwijnen
vooral door sterfte. Wij zijn ongemerkt een dagje ouder
geworden; mijn vrouw heeft twee broers die als over de
zeventig zijn. Wat is het leven? Een eindje kaars, zegt
Shakepeare, dat snel opbrandt. Sterren strelen in
den nacht en wij begrijpen het niet. Ruzie en onvrede
tusschen menschen en volkeren. Toch houden wij ons allen
overtuigd dat over en in het leven een mysterie zweeft
een liefdesgeheim dat wij moeten leeren ontraadselen
Daarom is het beter niet naar het "waarom" te vragen
maar dapper door te gaan met de opdrachten van
elken dag. Moge de kunst ook je eigen leven bezielen.
Mat hartelijke groeten van ons beiden
Lobstein
Hartelijke groeten aan vriend Heuvels!
Den Wel Ed. Heer R. Kennedy
kunstschilder
Santorium Vrederust
Bergen op Zoom
Lobstein, Oosterbeek
(Catalogus van mijn Tentoonstelling gehouden in Pictura te Dordrecht van 22 Mei-2 Juni 1937)
Oosterbeek 8 April '42
Waarde vriend Kennedy,
Zooeven ontving ik je brief 1839 van 6 dezer. Reeds
sedert langer tijd was het mijn plan je brieven van den
laatsten tijd te beantwoorden maar eerlijk gezegd zijn
mijn woorden in de pen blijven steken. Er gebeurt zoo
veel om ons heen en met ons zelven, dat het moeite kost zich
in de zorgen van anderen te steken. Toch doe ik dat wel en
met mijn vrouw en zooveel andere vrienden zijn we zeer
begaan met je lot. Je zult echter in overweging moeten houden
dat een gedwongen verblijf in onze levensomstandigheden niet meer
een zeldzaamheid is, ik zou je namen kunnen noemen van beroemde
Nederlanders, die thans zulk een gedwongen verblijf moesten aan
vaarden en al is dat een troost voor je eigen toestand, het
kan je toch doen zien dat vrijheid een goed is van verganke-
lijke waarde, dat onder omstandigheden geheel verloren
kan gaan. Je zult je herinneren dat in 1567 de edelen
ui t de Nederlanden in optocht naar het paleis van de land-
voogdes Margaretha trokken om een smeekschrift aan te beiden
waarin werd aangedrongen, op persoonlijke vrijheid, vrijheid van
godsdienstige overtuiging enz. Bekent is het woord van een
raadsman van de landvoogdes: Ce ne sont que des queux
De edelen beschouwen dit schimpwoord als een eer en op de
door hen opgedragen penningen lieten zij graveeren den koning
trouw tot aan den bedelnap (jusqua la besace) Het is
goed aan dien tijd te herinneren, nu soorsgelijke
demonstarties zich ook thans schijnen te hebben voorgedaan
Ik beschouw de Duitschers als beste brave menschen, met
wie men zeer goed kan omgaan - in vredestijd. Maar eens
moet de vrede weer komen en dan hopen wij weer met hen te
kunnen omgaan als goede vrienden, die hun als het noodig is
in 't belang van de vriendschap - evan hooger belang en -
de waarheid te mogen zeggen. Zoolang echter de gemoederen
oververhit zijn, doen bij beter te zwijgen er te berusten,
hopende op betere tijden. En zoo moge het je ook zelf vergaan
Eens komt de tijd ook van he eigen bevrijding en alle menschen
zullen elkander dan weer broederlijk gezind zijn.
Hier on Oosterbeek is sinds eenige jaren als predikant bij
de Gereformeerde gemeente werkzaam Dr. H. van de Weg
Hij is een Dordtenaar en de zoon uit de meubelzaak van
Sterk van de Weg, die naar ik meen in de Wijnstraat
gevestigd was. Hij heeft als legerpredikant dienst gedaan
aan de Grebbelinie en heeft daar een van de heftigste
gevechten van dezer oorlog meegemaakt.
Wij hopen dat de Cultuurkamer die zoozeer gesteld is op de
toetreding van nieuwe leden je gebaar zal weten te appreci
eren en je de middelen zal zenden tot vreedzamen en op
bouwende schildersarbeid.
Wij leven hier rustig verder tre midden van vrienden en
kennissen. Alleen worden wij een dagje ouder, we zijn nog
wel niet grijs, maar dragen toch de merktekenen van den
levensavond. Zooals je weet ben ik sinds eenige maanden
rustend burger; dat beteekend voor ons een heele hap uit den
schotel, maar aangezien thans iedereen tot zuinigheid wordt
gedrongen, dragen wij ons lot vrij gemakkelijk.
Onze pupil Dr. Daan van Kammen, de zoon van wijlen
Dr. E. van Kammen is thans alweer 1 1/2 jaar getrouwd en
vader van een fikschen zoon. Hij is gestichts-arts aan het
sanatorium voor longlijders Zonnegloren in Soest.
Er is thans weinig meer dat ons aan Dordt bindt. De
oude vrienden zijn er nog wel maar de meeste Dordtenaren
zijn ons onbekend. Dr. Oskar Cahen is ontslagen als arts wegens
zijn Joodsche afstamming, Dr. Romijn is van zijn zware ziekte
hersteld en Kappelhoff staat nog midden in de praktijk.
Dordt moet geweldig veranderd zijn. De odue stad is aan 't
afsterven en bij Chrispijn en aan den Reeweg is een nieuwe stad
verrezen, helaas niet zoo oi en karakteristiek als de oude.
En nu ga ik mijn praatje weer eens beeindigen. Schrijf
nog maar eens van tijd tot tijd dat onderhoudt
de vriendschap
Hartelijke groeten inmiddels van
Lobstein
Beste Heer Kennedy
Uw kaart heb ik ontvangen en nu
moet ik U tot mijn groot leedwezen
melden, het ontstellende bericht, dat
mijn lieve man 30 Januari overleden
is. Hij was sedert 18 Mei '43 ondergedoken
had het best - was gezond. Nu heeft hij 29 Januari j.l. een asthma
aanval gehad, die hem van mij
weg nam. U die hem zoo goed
gekend heeft, kan beseffen wat
dat voor mij is. Hij is gelukkig in
vrijheid gestorven, dat heeft hij
mee kunnen maken, maar helaas
zo kort. Uit uw schrijven merk
ik dat Uw gezondheid goed is.
Houdt U zich maar flink houdt
U zich maar rustig aan Uw schilderen.
Hartelijke groeten van
Uw H.A. Lobstein-van den Bovenkamp
Laatst gewijzigd: februari 2020.