Dordrecht: afschriften brieven van kunstschilder Reinier Willem Kennedy (1881-1960) 1928
Bron: Regionaal Archief Dordrecht
Toegang: 195
Inventarisnummer: 27 (afschriften brieven 1928)
(transcriptie: E. van Dooremalen)
NB.
- 13 april 1928 werd R.W. Kennedy (Kennedie) ontboden op het hoofdbureau van politie te Dordrecht en vervolgens naar Vrederust gebracht;
- In de herinneringen van G.M. Brugman staat:
'... Had Kennedy hier in de stad nog 'n schildersatelier van zichzelf? natuurlijk daar kan je niet buiten. Hij kwam in 't bezit van het pand Reeweg 95. Daar liet ie een dakkapel opzetten om beter daglicht te krijgen. In de tuin er achter kweekte hij bloemen en sierkalebassen, van die grote pompoenen, in allerlei vormen en kleuren. Oh ja, nou U t zegt ... 'k heb wel 'ns een paar gouches van hem op een tentoonstelling gezien!
Aan een enkele leerling gaf ie ook nog schilderlessen. Echter hij kreeg al gauw last met zijn buren.
De oorzaak was wel te reden. Re(i)nier, 'n eenzaam, somber en ietwat asociaal mens was iemand die zich afsloot van de buitenwereld. De egel, die hij al lang voor zijn ziekte was, die mensen en maatschappij haatte, de minnaar van stilte en eenzaamheid, wilde in zijn werk niet gestoord worden.
Katten en katers van de buren stoeiden daar door zijn planten en siervruchten wat natuurlijk onenigheid en ruzies veroorzaakten. Daardoor maakte ie zich met z'n ongemotiveerde woedeuitvallen in zijn omgeving gehaat.
Ik geloof, dat verschillende familieleden van de Kennedy's een zwak zenuwgestel hadden. Re(i)nier had wel contact met andere Dordtse kunstenaars en ook met sommige in andere steden bijv. zoals Pulchri Studio enz. Maar ie was moeilijk aan het praten te krijgen, behalve als 't over z'n Brusselse tijd ging.
Wanneer is Kennedy naar Bergen op Zom gegaan? Nou gegaan is niet 't juiste woord.
Er moet zich in 1928 hier in het postkantoor het éen en ander hebben afgespeeld, waardoor Re(i)nier op het politiebureau verzeild raakte en van daar is ie naar Bergen op Zoom gebracht! Ik wil die muurschilderingen nog wel eens goed op m'n gemak bekijken. Als je in het stadhuis moet zijn voor opnamen of iets dergelijks heb je er meestal heen tijd voor, zeg ik. Als even later meoder de kamer binnenkomst is het gesprek over Re(i)nier Kennedy afgelopen ...'
[1928] 14-10-1928 aan Jan Kennedie
BRIEF 14-10-1928
Bergen op Zoom 14 Oct. 1928Vrede-Rust
Beste Jan!
Het verwonder me nog geen
antwoord van je, ontvangen te hebben
op mijne brieven van 4 en 9 October
de couranten zijn goed aangekomen,
maar van de toezending der natuur-
boter heb ik niets bemerkt.
Ik heb je gemeld, dat de directeur Dr. Dikland
mij geen toestemming geeft, tot telepho-
neeren met mijn advocaat, Mr.
Salomonson, Wel heb ik hem geschreven
Waar de heer Dikland het recht van
daan haalt, dit niet toe te staan, is
me een raadsel, wat door het gerecht
moet uitgezocht worden.
Wanneer ik jou vraag mij onmiddelijk te
antwoorden, verwacht ik dat er een
spoedig bericht op volge - Zeg me anders
maar, wie je verbied, of wat je niet toestaat
wij te schrijven of te bezoeken.
Deze week heeft een van mijn
vrienden mij bezocht, aan wien ik
toestemming heb gegeven, de zaak
tot mijn verdediging in handen
van den heer Mr. van Drooge te
geven - Ook van deze ontvang ik nog
geen bericht, zoodat ik me afvraag
of mijn brieven hun bestemming wel
bereiken, of dat mijn vrienden
het in hun voordeel vinden, mij te vergeten. Je begrijpt wel, dat
ik me niet in de doofpot laat
stoppen, al zouden zekere minder-
waardige individuen dit gaarne
wenschen. Wanneer je dus even
tijd hebt, dring er dan bij Lena
aan wien ik even eens heb geschreven
op aan, mij per omgaande op de hoogte
te stellen - Het verwonder met, dat
je Christelijk broederhart je niet
heeft gedwongen mij te bezoeken
Haast begin ik je geloofsovertuiging
te vergelijken bij die van de familie
de Meer. Je behoeft je nergens voor
te schamen Jan, ik kan heusch wel
tegen een belediging, al is 't van een
broer die 17 jaar jonger is -
de vernedering die ik hier met de
meeste kalmte gedragen heb, wetende
dat ik in mijn volle recht ben, had
verwacht kunnen worden, wanneer jij of
Lena werkelijk nog een hart bezeten
hadden. Gister was het 7 maanden,
dat ik hier op de schandelijke wijze
werd weggestopt. Wat de stille hoop
van vele geweest moet zijn, die belang
hadden bij mijne verwijdering uit
Dordrecht, zal de tijd me wel lang-
zaam mededeelen. Ik wist niet,
dat velen van hen die ik mijn vrienden
noemden, en waarop ik dacht te
kunnen rekenen, laffaards waren -
Van mijn familie zal ik maar niets zeggen.
In die 7 maanden is Lena [Kennedie] 1 maal geweest,
en je zelf twee maal. Herinnner je je
de tijd nog jongen, dat ik voor jou
speciaal uit Brussel kwam om er
met Vader over te beraadslagen, wat je
eigenlijk voor beroep zou kiezen?
Herinnert Lena [Helena Johanna Kennedie, geb. 1889] zich zich niets meer, van
wat ik voor haar deed.
Ik vraag me af of jelui [jullie] beiden
aanleg voor hoogmoedswaanzin
hebben gekregen sinds je getrouwd ben! [NB Johannes Wolterus Otto Kennedie (27), tr. 1925 Jannetje de Roo (20)]
Ik heb wel eens iemand hooren zeggen
dat de kinderen aleen haar belang-
stelling hadden en zeker iemand wel
op het tweede plan gewaardeerd,
worden kan. Als dat een familietrek is,
zou ik bijna verlangen, dat ik nooits ouders
gekend had.
Ik hoop dat je spoedig je verstand
voldoende bij elkaar hebt en den
moed vindt me te antwoorden.
Met beste groeten, ook aan je vrouw,
Lena en de Kinderen
Reinier [Kennedy]
Laatst gewijzigd: december 2019.