- bevolkingsregister Dordrecht 1890-1917 S515
1. Schrauwen, Dielis Johannes 5-2-1811 Dordrecht, behanger, overl. 16-4-1894, tr.
2. van Berkel, Johanna 2-2-1824 Tilburg, overl. 22-8-1903
3. Schrauwen, Diles Johannes 30-3-1847 Dordrecht, tr. 7-1-1897
4. Vegers, Adriana 19-4-1852 Zevenbergen
Wonende: Voorstraat 173

- bevolkingsregister Dordrecht 1918-1937 (2de serie)
1. Schrauwen, Diles Johannes 30-3-1847 Dordrecht, behanger, overl. Dordrecht 17-4-1918, tr. 7-1-1897
2. Vegers, Adriana 19-4-1852 Zevenbergen, overl. Dordrecht 19-8-1928
Wonende: Voorstraat 173, 175, Nieuwstraat 32 (vanaf 2-7-1918)

- 66 D.J. Schrauwen, behanger, kl. vischakte, Voorstraat 173;
[BRON: Stadsarchief Dordrecht, archief 6, invent. 3501/3502/3503]

D.J. SCHRAUWEN Jr GEDICHTEN

Schutblad: Gedichten opgemaakt door Schrauwen Jr te Dordrecht, gebooren 1846

Krantenberichtje 1890:
NATIONALE PARTIJ beoordeeling van het Prijsdichten, uitgeschreven bij advertentie in Dordr. Courant van 18/19 mei 1890 No. 116. Ingekomen 17 gedichten. Fouten in den gedachtengang en ook in den versbouw beletten om dne eersten rpijs toe te kennen. Den tweede prijs erlangt G.H. v.d. M. en den derden prijs WERK (motto), bijaldien deze zelfdichters bereid zijn om hunne gedichten te herzien - Annmoedigingsprijzen van f 10 worden toegekend aan zelf-dichteres (H.K.) en B.v.R. Bzn; van f 5 aan Mefistofeles (motto) en Excelsior (motto) en van f 2,50 aan Schr(auwen) Jr [met het gedicht De Rozen (zie hieronder)] en C.J.
De bekroonde gelieven zelf de prijzen te komen ontvangen
[mr.] H.O. van der Linden van Snelrewaard [te Teteringen]

Weldadigheid

Er is in den bijbel en in meenig boek geschreven
Dat men niet voor zich maar voor andre ook moet leven
't Zij kunst en wetenschap of andre schoone Schatten
Kan door weldadigheid meer Waarde noch bevatten
Ook daar door vinden wij in over oude boeken
Dat wijze brave lien door weldoen beter zoeken
God schonk veel overvloed aan menig hier in 't leven
Om daar door wel te doen behoeftige te geven
Het werd door elken stand bijzonder door de rijken
Volbracht in den ouden tijt en nu de meeste wijken
De zelfzucht doet thans veel menschen klagen schreeuwen
En menig rijken vrek roemt op verlichte eeuwen
Weldadig zijn er noch die aan arme en aan weeszen
Als maar zijn naam kompt in een Courant te leezen
Zoo mag barmhartigheid in deezen slechten tijd
Noch eeren goede lien van hunne menschlijkheid
Want door hun stille deugd mag ik die lieden eeren
Dat zij niet om geacht of anders wat begeeren
Tot eer van 't nageslacht der oude Merwe stad
Een edel goedig man in Wijers hier bezat
Den andere menschen vriend wil ik zijn deugde sieren
En is ook wel bemind door Dordsche Pontenieren

Hij heeft van zijn talent geschonken hen zijn gunst
Het heerlijke schoon der Instrumentale kunst
Maar ook bij arme lien die door kwellinge en plagen
Heeft hij de wanhoop daar door weldoen gansch verjagen
Hij gaf hen zijn middagmaal behielp zich met brood
Dat is geen zelfzucht die edele daad is groot
Hoort wel gij nageslacht tot roem zij noch geschreven
Dat Wijers ook een man liefdadig was in 't leven
In stilte gaf Hij mild en met een blij gelaat
Heeft Hij 't droeve lot zoo liefvelijk gebaat
Wel aan mijn dicht aan Hen om feestelijk te vieren
God schenk Hem schoon een kroon om eindelooz te Sieren
Dordrecht 30 Julij 1892 D.J. Schrauwen Jr

Oorsprong van Harlekijn.

Bergamo is in Iralie een stad
Waar de voorige eeuw leefde Harlekijn
Die een Vrouw en een Zoon bezat
Geacht van groot en klein
Dat was al wat Harlekijn bezat
Maar zeldzaam is 't op aard
Dat hij toch goede Vrienden had
Als rijken daar vermaard

De rijke weelde en overvloed
Heeft altijt vriend en maagd
Maar meest is in den tegenspoed
Geen steun die 't noodlot draagd

Toch Harlekijn bleef vroom in 't lot
Maar ook zijn Vrouw en Zoon
Dat gaf aan elken stand genot
Zijn voorbeeld was zoo schoon

De eerlijkheid was hen meer waard
Als vorsten eer en pracht
Dat bracht hun Vrienden aa den haard
Die steunde hun zoo zacht

Zijn zoon was eivervol van geest
De school was hem een spijz
Zoo dat het dikwijls was geweest
Tot loon den eersten prijz

De rijke lieden in de stad
Ze booden hem de hand
Zoo dat hij spoedig ook daar zat
Bij de Edele jeugd van 't land

Zijn studie op de hooge school
Blonk boven andere uit
Hij speelde heerlijk de Viool
En was de grootste guit

Hij deelde andere van zijn kunst
Ter uur en tijd van rust
Ook daar door won hij ieders gunst
Bij zoete vreugd en lust

Want voor een vasten avond pret
Kreeg elk een nieuw kleed
En Harlekijn ging droev na bed
Dat gaf zijn vrienden leed

Dat ieder een hem hulp bood
Ze gaven elk een stuk
Van 't laken dat er overschoot
Tot troost in 't ongeluk

Toch stelde allen zich te leur
Niet was er aangedacht
Geen stukje had dezelfde kleur
En toch werd het geacht

Want Harlekijn nam dankbaar aan
En was er door gediend
't pakje zal mij zeker staan
Elk stukje toont een Vriend

En weldra brak den avond aan
Van vriendschap en van deugd
Door vriendschap is dat kleed onstaan
En schenk noch menig vreugd
Dordrecht 1892 D.J. Schrauwen Jr 6 augustus

Nieuwjaarwensch voor het jaar 1893.
De zangers van het koor
en den Edelen Precident
Breng ik op dezen dag
het eerst mijn Kompliment
Maar ook den Oragenist
hem wensch ik veel genot
Noch jaren zaam vereerd
Schenk hun de goede God

AAN VRIENDEN
Bij den aanvang van het Nieuwe Jaar
Heb ik mijn wensch voor Vrienden klaar
Aan Schrapers wensch ik vlugge handen
Gebruik zelden kiezen en je tanden
Neem dagelijksch minder wat gebruik
Geheel je leven zonder pruik
De boeren wensch ik veel te snoeijen
Dat winkeliers hun waren knoeijen
Of drie kwart geven voor een el
Bewaar je ligchaam voor de hel
Doe altijd brom _ lust heeft in kijven
Dat die een hok on den Artis krijgen

Zij die des Zomers niet graag branden
Dat die het heel jaar klappertanden
En wie bemind een heete tijd
Moet trouwen met een dikke mijd
Hij die rooijaal is in het geven
Dat dagelijksch van hem word geschreven
Hij is een brave goede man
Die over veel beschikken kan
Zijn wijsheid kan het land bewaren
Bijzonder ook Schiedammer klaren
Dat kleine lieden zoo hoog groeijen
Maar niet aan toren klokken knoeijen
De klok ze is een groot gerijf
En wel voor menig lastig wijf
Aan Zangers wensch ik nieuwe pracht
Ze Jubelen bij dag en nacht
Aan vreugde is een plaas bereid
Op aarde en in eeuwigheid

En wie dit jaar zal leven in kommer leed en druk(?)
Wensch ik een zoeten troost en 'd spijs van Habacue
Schrauwen 24 augutus 1892 XIV 27

Herinnering Van Arie de Sterke.
Toen Napoleon naar Rusland is gegaan
Was Hij ook noch van Dordtenaars bijgestaan
Vooral moet ik hierin in bemerken
Dat ook bij Waterloo de Sterke
Gestreden heeft voor 't Vaderland
Waar menig bleev en rust in 't zand
Dat Arie de Sterke in 1796 zag
Op den 16de November den eersten dag
Hij werd soldaat op zijn 17de jaar
Bekwam geen letsel in 't gevaar
Hij is gestorven in Dord waar hij was geboren
En heeft de Merwestad aan hem verloren
Den alatsten drager van het Zilveren Kruis
Stierf op 8 Augustus bij zijn klein dogter tuis
In 1892 en is op 11 Augustus begraven
Zoo als de Courante het te lezen gaven
24 Augustus 1892 Schrauwen Jr

Nieuwjaarwensch 1894.
Waar wij ons oogen henen slaan
Op akkerland en dreven
Daar is het dor geen gras noch graan
Kan ons genoegen geven
-
geen vogel zingt een vrolijk lied
't Roofdier huilt door klanken
Uit wangunst wat den mensch geniet
Die God vergeet te danken
-
Dat alles wat op aarde leeft
Het schoonste kan bekooren
Juist dat het menschdom daar naar streeft
Gaat 't aller schoonst verloren
-
Den mensch hij leeft voor korten tijd
Moet alles achter laten
En God heeft hun een loon bereid
Zij die aan armen gaven
-
En wie bedrukte niet verstoot
Die wensch ik door deez klanken
Geniet op aard in 's hemels schoot
Dat God 't ruim zal danken
25 Augustus 1892 Schrauwen Jr

Nieuwjaarwensch 1895.
Ik wensch U dan een jaar
Nooit wensch ik U een jaar
Ik wensch U dan een jaar
Nooit wensch ik U een jaar
Een jaar om ten allen tijd
En nooit geen uur of dag
Een jaar van ongeluk
Een jaar dat heilrijk is
Gezondheid aan het lijf
Maar altijd ziek te zijn
Ik wensch U dan een jaar
Nooit wensch 'k U dus een jaar
Ten laatsten wensch ik U
En nooit en wensch ik U
Ik wensch dat gij nooit ziet
Maar uwe Ziel geniet
Dit is mijn harte wensch
't Ligt aan den Schrijver niet

Met weinig blijde dagen
Voorspoedig naar behagen
Vol spijt en Storenis
Dat vol van vreugde is
Uw hope te verstoren
Een troostend woord te horen
Wensch 'k U van harte zeer
Wensch ik U nimmer meer
Zal ik geen Uwer wenschen
Wensch 'k U en alle menschen
Vol samrt en harte zeer
Vol zegen van den Heer
Dat gij Uw zelf mishagen
Dat God U onderschragen
Het hemelsch firmament
De hel met haar torment
Vind U die niet geprezen
Maar aan 't verkeerde lezen

Het Oranje Feest te Dordrecht op 24 november 1888.
Op den vier en twintigste november dag
In het achtienhonderd acht en tachentigste jaar
Zag men in Dordrecht meenige vlag
Aan huizen en torens aldaar
De menschen ze hadden zich feestlijk getooid
Harmoniesch klonk 't Oranje boven
De straten en pleinen met bloemen bestrooid
De greize van dagen en het jeu(g)dige groen
Ze snelden naar Kerken en Zalen
Voor vreugde en Welvaart een bede te doen
En tooide de Zon door zijn stralen
De rijke ze schonken aan 'd armen brand
Veel dekking noch kleeren en Spijzen
Het gold aan den Hemel als dank offerand
Om God voor de Vrede te prijzen
Geen geld was ontzien geen moeite voor vreugd
Door oude en jonge van dagen
Want rijke en burgers ook zelfs de jeugd
Had daar voor noch geld bij gedragen

Wat werd er gejubeld in de Merrewe Stad
Door optocht op wagens gedragen
Zoo kosbaar en Schoon en Zeldzaam was dat
Als een groote Sigaar gaf behagen
Dat Drughorn op zijn Sigaren Fabriek
Twee weken zijn volk liet werken
Die Sigaar is gedragen door tien man publiek
De wicht was te zwaar voor de sterke
Het Monster Sigaar was zes meter lang
Om geven door bloemen en rozen
En drijgd ooit de nood voor 't Vaderland bang
Zal eendracht de Vijand doen blozen
29 Augustus 1892 Schrauwen Jr

Laatst gewijzigd: augustus 2008.